ساعت ۱۱ صبح است و ورزشگاه کارگران یک بار دیگر میزبان تمرین پرسپولیس خواهد بود. البته سرخپوشان از ۲ روز قبل قصد تغییر محل تمرین خود را داشتند اما هیچ مکانى را بهتر از ورزشگاه کارگران پیدا نکردند. دنیزلى از ترکیه بازگشته و زودتر از بقیه درمحل تمرین حاضر است، اما بعضى از بازیکنان برخلاف سرمربى خود با تأخیر ۱۰ دقیقه اى و با اتومبیل هاى مدل بالاى خود به ورزشگاه مى رسند. این مسأله باعث عصبانیت دنیزلى مى شود. او به محض اینکه جمع بازیکنان کامل مى شود در رختکن را
مى بندد و به هیچ بازیکنى اجازه خارج شدن از آنجا را نمى دهد. همه منتظرند تا ببینند چه اتفاقى افتاده که مرد ترکیه اى این قدر عصبانى است. دنیزلى صحبتهایش را با این جمله آغاز مى کند. تیم مگر صاحب ندارد که بعضى از شماها هروقت دلتان خواست سرتمرین حاضر شوید. از این به بعد دیگر هیچ بازیکنى حق دیرآمدن و غیبت کردن در تمرینات را ندارد. هر بازیکنى اگر مصدوم هم باشد باید سرتمرین حاضرباشد. بعد از این صحبتها، دنیزلى انگشت دستش رابه طرف نیکبخت مى گیرد و مى گوید تو چرا دقیقاً یک روز قبل از بازى مریض مى شوى! شنیده ام علت غیبتت مسأله دیگرى بوده است! بهتر است از این به بعد بیشتر حواست را جمع کنى چرا که دیگر این بهانه ها را نمى پذیرم. بعد از نیکبخت نوبت شیث است. او روز شنبه بدون اجازه در تمرین غیبت کرده بود و دنیزلى به شدت از او شاکى است. آقاى رضایى چرا روز شنبه هیچ کسى نباید بداند توکجا بودى؟! امروز هم که دیرآمدى، امیدوارم دیگر چنین اتفاقى رخ ندهد و گرنه اخراجى!حالا نوبت ابراهیم اسدى است که موردخطاب دنیزلى قرار بگیرد. البته کاپیتان قبلاً اخراج شده و درتمرین حاضر شده که عذرخواهى کند. براى همین دنیزلى زیاد به او گیر نمى دهد و فقط تذکر مى دهد که مثل نیکبخت و رضایى حواسش را بیشتر جمع کند و در غیراین صورت او هم مثل ۲ بازیکن مذکور از تیم کنار گذاشته خواهد شد. جالب اینکه از ابتدا تا انتهاى صحبتهاى دنیزلى صدایى از هیچ کس درنیامد. سرانجام در رختکن باز مى شود و بازیکنان یکى یکى واردزمین تمرین شدند. به غیر از ملى پوشان امید که درامارات به سر مى برند، الونگ و نورى هم درتمرین غایب بودند. دنیزلى از غیبت این ۲ دلخور مى شود. مخصوصاً الونگ که بدون اجازه غیبت دارد. ۳۰ دقیقه ابتدایى تمرین اختصاص دارد به تمرینات سخت بدنى، این تمرینات آن قدر سخت و نفس گیر است که صداى تک تک بازیکنان در مى آید، اما دنیزلى توجهى به این مسأله ندارد و برعکس فشار تمرین را افزایش مى دهد. همین امر کافى است تا خشونت در بخش بعدى تمرین که پرسینگ است به اوج خود برسد. تکل هاى اولادى مثل همیشه ۳ ، ۲ بازیکن دیگر را که معدنچى و مامانى هستند به جمع مصدومین اضافه مى کند. خبرى از تمرینات تاکتیکى نیست و بعد از تمرین پرسینگ، بازیکنان چند دقیقه اى دور زمین مى دوند. این مسأله نشان مى دهد مرد ترکیه اى از نظر بدنى اصلاً ازشاگردانش رضایت ندارد و البته شاید هم قصدتنبیه آنها را دارد. بعد از این مراحل پرفشار، تازه نوبت به فوتبال دستگرمى است. کاورها آماده نیست و دنیزلى با عصبانیت شدید بر سر تدارکات فریاد مى زند تا به این مشکل رسیدگى کنند. دراین سو مترجم دنیزلى به سمت خبرنگاران مى آید و اطلاع مى دهد سرخپوشان امروز به مصاف تیم جوانان خود خواهند رفت. بازیکنان به خاطر خستگى شدید توان دویدن در بازى تمرین را ندارند. همین امر باعث مى شود هر بازیکنى صاحب توپ شود سریعاً آن را به سمت دروازه حریف شوت کند. در یک طرف زمین و در زیر جایگاه خبرنگاران شاهد اتفاق جالبى هستیم. نورالدین که مثل همیشه از طرفداران پر و پا قرص تمرین است به دنبال تلفن مى گردد تا با باشگاه تماس بگیرد. او بعد انجام این کار به کنارزمین مى آید و با عصبانیت فراوان توپها و مدافعى که در آنجا قرار دارد را شوت مى کند. البته هیچ کس به او توجهى نمى کند و نورالدین خودش به سمت خبرنگاران مى آید تا دلیل کارش را بگوید. نورالدین مثل خیلى هاى دیگر حقوقش عقب افتاده و ناراضى است. این جلسه تمرین سرخپوشان که بدون حضور تماشاگرى برگزار شد ۲ ساعت به طول مى انجامد. جلسه بعدى تمرین ساعت ۱۱ امروز در ورزشگاه کارگران خواهد بود.